Οι ενήλικες με Asperger υψηλής λειτουργικότητας μπορούν να ζήσουν ανεξάρτητες και ικανοποιητικές ζωές, συμπεριλαμβανομένου του να έχουν τη δική τους οικογένεια και να διατηρούν την πλήρη απασχόληση. Ωστόσο, συχνά αντιμετωπίζουν δυσκολίες που προκαλούνται από την κατάστασή τους καθώς συχνά δεν διαγιγνώσκεται από επαγγελματίες και ως εκ τούτου οι πάσχοντες δεν λαμβάνουν την υποστήριξη που απαιτείται.
Το σύνδρομο Asperger, γνωστό και ως διαταραχή Asperger, είναι μέρος μιας σειράς καταστάσεων που αναφέρονται ως Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ). Η πάθηση πήρε το όνομά της από τον παιδίατρο που την ανακάλυψε στα μέσα του 20ού αιώνα, τον Χανς Άσπεργκερ, και επηρεάζει περίπου 1 στους 200 ανθρώπους.
Εκείνοι που διαγιγνώσκονται με σύνδρομο Asperger είναι συνήθως άνδρες και συχνά έχουν μέσο ή πάνω από το μέσο IQ. Θεωρείται ότι είναι κληρονομικό, καθώς συχνά μπορεί να βρεθεί μέσω των οικογενειών. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κακές κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες που δυσκολεύουν τους πάσχοντες να κάνουν φίλους, καθώς και γενική έλλειψη ενσυναίσθησης και τάσεις προσήλωσης σε συγκεκριμένα ενδιαφέροντα. Μερικές φορές οι κινητικές λειτουργίες ενός πάσχοντος μπορεί επίσης να επηρεαστούν, με αποτέλεσμα τικ του προσώπου, χειρονομίες και άλλες ανεξέλεγκτες κινήσεις.
Λόγω αυτών των δυσκολιών που βιώνουν οι πάσχοντες, οι πάσχοντες από Asperger μπορεί συχνά να απομονωθούν, να υποφέρουν από κατάθλιψη, να υποφέρουν από άγχος, στρες και επίσης να υπόκεινται σε χαμηλή αυτοεκτίμηση. Μπορούν επίσης να απογοητευτούν εύλογα, λόγω κυρίως της έλλειψης κατανόησης και επικοινωνίας που έχουν με τους γύρω τους.
Μια θεωρία για το γιατί η πάθηση εμφανίζεται πιο συχνά στους άνδρες είναι ότι οι γυναίκες τείνουν να προσαρμόζονται καλύτερα σε κοινωνικές καταστάσεις, κάτι που ίσως συγκαλύπτει την πάθηση. Λόγω αυτής της φυσικής ικανότητας, το σύνδρομο Asperger στις γυναίκες δεν είναι τόσο εύκολο να εντοπιστεί και στη συνέχεια να διαγνωστεί. Το Asperger στις γυναίκες συχνά εκδηλώνει παρόμοια συμπτώματα με τα αρσενικά, π.χ. προσήλωση σε ένα συγκεκριμένο ενδιαφέρον ή θέμα, επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά κ.λπ. και μπορεί συχνά να πηγαίνει σε επαγγέλματα με ανδρικό προσανατολισμό.
Αν και η διάγνωση του συνδρόμου Asperger έχει γίνει πιο συχνή τα τελευταία χρόνια, είναι πιθανό για παιδιά και ενήλικες να έχουν μια μορφή Asperger γνωστή ως Asperger υψηλής λειτουργικότητας. Αυτή η μορφή της πάθησης είναι πιο κοινή σε παιδιά ή ενήλικες που έχουν νοημοσύνη υψηλότερη από το μέσο όρο, η οποία τους επιτρέπει να αντιμετωπίσουν τους περιορισμούς της κατάστασής τους με τρόπο που ένας πάσχων με χαμηλότερη νοημοσύνη δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί. Πράγματι, το Asperger στους ενήλικες δεν είναι ασυνήθιστο, με αξιόλογους πάσχοντες, όπως η Αμερικανίδα ηθοποιός Daryl Hannah και ο Βρετανός τραγουδιστής/τραγουδοποιός Paul Newman. Οι ιστορικές προσωπικότητες που λέγεται ότι είχαν το σύνδρομο Άσπεργκερ περιλαμβάνουν τους Αμερικανούς Προέδρους Τζορτζ Ουάσιγκτον και Αβραάμ Λίνκολν, καθώς και τον Άγγλο φυσικό Ισαάκ Νεύτον και τον διάσημο συνθέτη Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ.
Δεν υπάρχει καμία θεραπεία, ούτε κάποιο συγκεκριμένο φάρμακο, που να είναι διαθέσιμο για τη θεραπεία του συνδρόμου Asperger. Η πάθηση μπορεί να ανακουφιστεί μέσω ενός συνδυασμού ειδικής αγωγής που είναι ειδική για το άτομο, καθώς και θεραπειών κοινωνικής αλληλεπίδρασης που επιτρέπει στους πάσχοντες να μάθουν τις κοινωνικές ενδείξεις και τη γλώσσα του σώματος που οι μη πάσχοντες μπορεί να θεωρούν δεδομένες. Ωστόσο, ακόμη και με αυτήν την υποστήριξη, ένας πάσχων μπορεί να εξαντληθεί και να πιεστεί στην προσπάθεια να τροποποιήσει τη συμπεριφορά του ώστε να «ταιριάζουν» με τους άλλους. Τα Asperger στους ενήλικες μπορεί συχνά να εκλαμβάνονται από τους άλλους ως παράξενα ή ότι αναζητούν την προσοχή, έτσι όσοι έχουν ένα καλό δίκτυο υποστήριξης από οικογένεια και φίλους που μπορούν να κατανοήσουν και να αντιμετωπίσουν τη συμπεριφορά τους τείνουν να ευδοκιμούν πολύ καλύτερα από εκείνους που δεν έχουν τέτοιο δίκτυο.