Een Asperger-checklist kan zeer nuttig zijn bij het vaststellen van spectrumstoornissen op elke leeftijd, maar vooral bij het diagnosticeren van Asperger bij volwassenen.
Autismespectrumstoornissen worden meestal in de kindertijd gediagnosticeerd, maar heel vaak glippen gevallen die binnen de reikwijdte van het Asperger-syndroom vallen door het net. Het diagnosticeren van Asperger bij volwassenen kan bijzonder moeilijk zijn, vooral omdat ze door hun vrienden en familie vaak alleen maar worden gezien als 'vastgeroest' of 'sociaal onhandig'.
Diagnose is echter belangrijk, omdat daarmee een beter begrip ontstaat over waarom de patiënt is zoals hij is, en er kunnen coping-strategieën worden ontwikkeld om betekenis te geven aan een wereld die op zijn best verwarrend en in het slechtste geval vijandig kan zijn.
Mensen met het Asperger-syndroom kunnen sociale situaties erg moeilijk en verwarrend vinden. Ze willen misschien met anderen communiceren, maar merken dat ze ongepaste reacties krijgen op wat er wordt gezegd. Vaak gaan gezichtsuitdrukkingen en sociale signalen, zoals het binnendringen van de persoonlijke ruimte, verloren.
Het is gebruikelijk dat veel volwassenen met het Asperger-syndroom oogcontact moeilijk vinden, hoewel anderen oogcontact ongepast lang kunnen volhouden. Subtekst in gesprekken gaat vaak verloren, en woordbetekenissen worden meestal letterlijk genomen. Sarcasme of humor wordt om deze reden meestal gemist. Een veel voorkomende indicator is de moeite waarmee een volwassen Asperger-patiënt moeite kan hebben met het beantwoorden van een vraag; De ervaring heeft hen geleerd dat ze in sociale situaties 'anders' zijn dan anderen, en dat ze merkbaar kunnen aarzelen of zelfs de indruk kunnen wekken dat ze zich aan een 'script' houden als ze reageren.
Er is vaak sprake van een mate van motorische beperking bij volwassenen met Asperger. Heel vaak werden ze op school bestempeld als 'slecht in spelletjes', met problemen met de coördinatie, wat vaak blijkt uit het onvermogen om te leren fietsen, veelvuldig vallen tijdens het rennen, of moeilijkheden bij het vangen of slaan van ballen.
Naast het feit dat sociale signalen moeilijk te interpreteren zijn, kan iemand met het Asperger-syndroom het ook moeilijk vinden om problemen op te lossen of te begrijpen die buiten hun persoonlijke ervaring vallen. Het op fantasierijke wijze oplossen van problemen is moeilijk, en het leren wordt vaak bevorderd door het gebruik van beeldmateriaal, wat kan helpen om abstracte concepten letterlijker en daardoor gemakkelijker te begrijpen te maken.
Een indicator voor een mogelijk Asperger-syndroom bij kinderen kunnen herhaalde bewegingen zijn, of spel waarin een bijna rituele reeks handelingen van het kind is verwerkt. Bij volwassenen kan dit zich vaak vertalen in obsessief gedrag of routines, met weinig afleiding of interesse daarbuiten. Een volwassene met Asperger kan bijvoorbeeld op ongewone wijze geïnteresseerd zijn in een hobby of interesse, en kan te maken krijgen met verstoringen van de routine met merkbare tics of 'stimming'.
Hoewel een frequente indicator van andere aandoeningen, zoals chronische pijnstoornissen, migraine of angst, kan overgevoeligheid, vooral voor licht, geluid en aanraking, ook wijzen op het Asperger-syndroom bij volwassenen.
Geen enkele Asperger-checklist kan ooit volledig alomvattend zijn, aangezien vooral Asperger bij volwassenen kan worden geïnformeerd door aangeleerd gedrag, zodat de persoon zich kan 'aanpassen'. Als veel van de bovenstaande indicatoren echter aanwezig zijn, is het mogelijk dat zij een diagnose krijgen.