Yetişkinlerde Asperger

Yetişkinlerde Asperger sendromu, otizm spektrumunun bir parçası olan bir beyin hastalığıdır. Depresyon gibi bir zihinsel sağlık sorunu değil, bir insanın doğduğu bir nörolojik bozukluk. Asperger Sendromu, nörolojik bozukluklar alanında oldukça yeni bir gelişmedir; 1940'larda Doktor Hans Asperger tarafından keşfedildi, ancak yakın zamanda tanınma ve dikkat çekildi. Asperger'ın tıp dünyasında oldukça yeni bir gelişme olması nedeniyle, otizm spektrumunda binlerce tanısı konmamış yetişkin olabileceği düşünülmektedir. Geçmişte, otistik sıklıkla dikkat eksikliği bozukluğu ya da obsesif kompulsif bozukluk gibi zihinsel bir hastalık olarak yanlış teşhis edildi veya kişi belki sadece 'tuhaf' veya 'eksantrik' olarak görülüyordu. Bu durumdaki yetişkinler için doğru teşhis konulması, kendilerini ve ailelerini durumu anlamaları ve doğru yardım ve desteği almalarına yardımcı olabilir.

Asperger sendromu, en iyi, etkilenen kişinin dünyayı farklı bir şekilde gördüğü beynin kablolarındaki bir fark olarak tanımlanabilir. Otizm spektrumunun bir parçası olarak, Asperger sendromu çok yüksek işleyen otizm olarak kabul edilir; bu demektir ki, sahip olan kişi, özellikle konuşma ve motor becerileri gibi ağır gelişimsel problemler gibi 'klasik' otizm belirtileri göstermeyebilir. 'Yüksek işleyen otizm' terimi, genellikle otistik bir kişiyi 70 ya da daha fazla IQ'u sınıflandırmak için kullanılır. Bu nedenle, "tetikleyici" bir duruma getirilene kadar birisine yüksek işleyen otizmi olduğunu söylemek çok zor olabilir. Otistik yetişkinler, rutin ve düzenin yanı sıra yakınlık hissi duyarlar; bu nedenle, yeni bir duruma getirilirse veya bir şeylerin rutini bozduğu bir şey olduğunu hissediyorsa, bu durum rahatsız edici ve endişeli olmasına neden olabilir. Asperger sendromlu erişkinler ışığa, ses ve dokunuluğa aşırı duyarlı olmaya eğilimlidirler, aksine neredeyse takıntı noktasına kadar bir hobi veya ilgi alanına sabitleme eğilimi gösterirler.

Asperger sendromu her insanı farklı şekilde etkiler, ancak genellikle Asperger sendromlu erişkinlerde ortalamanın üzerinde ortalama istihbarat bulunur. Sosyal durumlar genellikle bu durumdaki insanlar için en yaygın problemdir; Asperger sendromlu birisine, dünya kafa karıştırıcı, korkutucu ve çoğu zaman izole edilmiş bir yer gibi gözükebilir. Bu koşula sahip insanlar dünyayı çok analitik ve mantıklı bir şekilde görürler ve günlük etkileşim, özellikle de sosyal etkileşim, onları anlamaları çok zor olabilir. Otistik yetişkinler düzen ve yapı konusunda rahat olduklarında, başkalarının davranışlarını düzensiz ve kafa karıştırıcı olarak görebilirler.

Asperger'lı insanlar kendi duygularını ve duygularını anlama ve ifade etme konusunda da zorlanabilir; Bu öfke ve hayal kırıklığı duygularına, ayrıca bozukluğu anlamayanların anlayabileceği güçlüklere yol açabilir. Otizmli yetişkinler, günlük sosyal etkileşimi, özellikle de insan vücudundaki dil ve konuşmanın ince derecelerini anlamada güçlük çekerler. Yüz ifadesinde, beden dilinde, ses tonu değişikliklerini anlamada güçlük çekebilirler veya kişisel alan kavramını kavramakta başarısız olurlar ve sonuçta 'uygunsuz' davranış olarak düşünülenlere veya durumun farkında olmayan kişilere dokunurlar.

Bu koşulu taşıyan kişi belirli bir hobi veya ilgiyi belirlerse, bu konuyla ilgili bir sohbete hakim olabilir, konuları değiştirmez veya nasıl başlayacağınızı veya konuşmayı nasıl bitirdiğinizi bilemezsiniz; Konuyla ilgili diğer kişi konuyu değiştirmeye çalışırsa, özellikle ilgilenmeyebilir veya üzülebilirler. Asperger'lı yetişkinler, genellikle empati ile ilgili sorunlar yaşarlar, başka kişilerin bakış açısından şeyler görürler veya sözlerinin ve eylemlerinin diğer insanları nasıl etkilediğini anlamış olurlar. Ayrıca garip vücut dili, örneğin tek vücut duruşu ve göz temasından kaçınma eğilimi gösterirler. Metaforları, alaycılıkları veya mizahları anlamayan, tam anlamıyla konuşma yapabilirler. Sosyal durumlarda bu farkındalık eksikliği, genellikle 'deli' olarak etiketlenmekte veya 'kaba' olarak algılanıyor gibi yanlış anlamalara yol açabilmektedir. Elbette ki bu, kişisel ilişkileri kurma ve sürdürme becerileri üzerinde doğrudan bir etkiye sahiptir.

Asperger sendromu, bir yetişkinin günlük yaşantısını yalnızca sosyal bir yaşam biçiminde değil, aynı zamanda bir işi edinip tutmaya gelince de ciddi şekilde etkileyebilir. Otistik bir yetişkin, iş başvurusunda durumlarının ifşa edilmesinin kendilerine bir röportaj yapmamasına neden olabilir, ancak tam tersi takdirde, bunu ifşa etmezlerse, röportajın kendisi sırasında 'garip' davrandığı algılanabilir. Mülakat yapan kişi otistik kişinin sağlık durumunun farkında değildir. Bu, kasvetli gözükse de, otizmli pek çok yetişkin, kararlı işlerde bulunmuş, örneğin, güçlerinin, rutin ve düzenin tadını çıkarma eğilimleri gibi avantajlarından yararlanılabilir.

Otistik yetişkinler çoğunlukla ses, görsel ve fiziksel uyaranlara karşı aşırı hassasiyete sahiptir. Günışığı ve trafik gibi Asperger'lı bir kişiye günlük gezi ve sesler dayanılmaz olabilir. Bu, özellikle gündüzleri dışarı çıkabilir veya yüksek sesle müzik çalınan toplulukla kardeşlik yapabilir, örneğin, çok zor ve üzücüdür. Yine, otistik bir insanın normal bir yaşam sürmesini zorlaştırıyor; Çünkü yaptıkları ile rahat hissettikleri şeylerde çok kısıtlıdırlar.

Asperger sendromu iyileştirilemeyen ömür boyu bir durumdur; Bununla birlikte, etkin bir şekilde tedavi edilebilir, böylece yetişkinlerin normal yaşamalarına izin verilir. Asperger sendromu için etkili bir tedavi uygulanmamakla birlikte, bilişsel davranışçı terapi, dil terapisi ve sosyal beceri terapisinin durumu idare etmede etkili olduğu kanıtlanmıştır.